2 Czasy

2 Czasyto dokument zawieszony między czasem teraźniejszym i czasem przeszłym-teraźniejszym. Film fotograficzny lub jeśli ktoś woli, fotografia filmu o tym czym jest kreatywność i czym warto się kierować w życiu aby umiejętnie się nią’ posługiwać.

Razem z “frameless” realizując ten dokument staraliśmy się stworzyć nową konstrukcję fotografii. “2 Czasy” to swoisty odnośnik do miejsca głęboko osadzonego w naszej pamięci gdzie świadomość reaguje niczym migawka analogowego aparatu, zapamiętując to co jest dla nas najważniejsze. Z innej strony to odniesienie do naszego umysłu, który reaguje jak taśma filmowa. Chłonie wrażenia odciskając na naszym życiu falę wymykających się spod kontroli emocji, pozostawiając nam ostatecznie w głowach tylko jeden obraz. Obraz refleksji.

“2 Czasy” To uchwycona kamerą filmową technika lub sposób fotografii, który uświadamia, że z każdą sekundą przez naszą nieuwagę lub – sposób życia – tracimy z oczu mnóstwo istotnych kwestii. Dlatego ważne jest – dla nas, aby w życiu nie chcieć przeoczyć ani jednego szczegółu, bo to właśnie detal jest budulcem i podstawą naszej funkcjonalności. Jego nieznajomość świadczy o podjęciu biernej chęci życia pełnego kreatywnej pustki i tandety. Życia pomiędzy “dziś” i “jutro”. Koncentrując na tym co jest “tu” i “teraz”. Ta przestrzeń nosi nazwę – ignorancja. Stanowi ona o braku kreatywności i naturalnie degraduje człowieka do poziomu konsumenta reagującego tylko na dwie komendy.

Tworząc ten kawałek dokumentu mieliśmy na celu dać widzowi swobodną drogę wyboru jaką on sam podejmie się przejść, aby zrozumieć ideę naszego filmu. Drogę, którą niczym kliszę w aparacie należy naświetlać parę sekund aby coś zobaczyć, a czasem – na przykład w taki pochmurny dzień jak ‘ten‘ trzeba świetlić klatkę kilka dobrych chwil.

(…) Idea podróży.

Artyści, od wieków i w każdym kraju wędrowali z pasją po świecie. I nie jak my dzisiaj, w komforcie samolotów, ale pieszo na wozie, o głodzie i chłodzie, przez góry i morza.

Ciekawość świata. Całego. I podświadoma chęć spojrzenia na swoje miejsce urodzenia z szerszej perspektywy. Mówię: nie ojczyzna, lecz miejsce urodzenia!

Ojczyzna jest miejscem urodzenia. To tajemnicze, szczególne miejsce, które tkwi nierozdzielnie zrośnięte w genach każdego człowieka.

Miejsce, którego jakby przyrodzoną cechą jest to, że się go opuszcza po to aby do niego w końcu wracać. Ten powrót jest bardzo ważny i istotny. Sztuka nie jest niczym innym jak próbą powrotu do tego miejsca. (…)

Maszynopis manifestu Kantora ofiarowany autorowi książki w roku 1980.

“2 Czasy” to film zrealizowany na podstawie książki pt.: “Tadeusz Kantor. Między Śmietnikiem a Wiecznością.” autorstwa Krzysztofa Miklaszewskiego, twórcy i autora wielu dokumentów. To wspaniała postać sztuki teatralnej i filmowej. Człowiek Ikona.

(…)   Nawet teraz, kiedy piszę ten kawałek artykułu czas wierzga nogami równie nieubłaganie i bezlitośnie jak zarzynana, piszcząca świnia. (…)

Czas wracać do obiektywów. Zza nich, wszystko widać ze znacznie szerszej perspektywy.

a.jozefowski

, , , , ,